Wat begon als een verjaardagsfeest voor vrienden groeide in tien jaar uit tot een gerespecteerd festival: Polderfest. Mark Zonderland en Daniel Siegers (32) misten namelijk één ding toen ze opgroeiden in Flevoland: uitgaan. Een verhaal over kansen zien, risico’s nemen en het verschil maken in de jongste provincie van ons land. ‘Vier dagen keihard werken voor zes uurtjes feest. Het is het allemaal waard.’
‘Het was echt heerlijk om in (het buitengebied) van Swifterbant op te groeien’, blikken ze terug. ‘Overzichtelijk, alle ruimte en vooral: lekker rustig. We hielden als tieners wel feestjes bij mensen thuis op de boerderij. Dat liep een beetje uit de hand als je iedereen uitnodigde’, blikt Mark terug. ‘We probeerden heel spontaan wat anders’, vult Daniel aan.
“ We groeien mee met de ruimte in Dronten ”
Daniel: ‘Het mooie aan Flevoland is dat je nog de ruimte hebt om nieuwe dingen te proberen. Niet alles is al vastgelegd. En omdat het hier een stuk rustiger is dan de Randstad, heb je het eerder over zelf iets organiseren als je met elkaar een biertje drinkt op een verjaardag. Dat is denk ik het verschil met een grote stad waar je iedere dag naar een andere kroeg kan.’ Mark: ‘Wij gingen ieder weekend stappen. Met de auto. Je moest altijd ver weg voor leuke feestjes. Dat was misschien ook wel de drijfveer om door te zetten een feestje te organiseren. We kunnen het zelf wel, dat dachten we met onze ondernemende karakters.’
De eerste editie van Polderfest in 2012 telde ruim 200 bezoekers. ‘We waren met zijn tienen en nodigden allemaal tien vrienden uit’, zegt Daniel lachend. ‘Iedereen kende elkaar. Tien jaar later hadden we 2.200 bezoekers en kenden we (bijna) niemand meer. Maar, doe nog maar keer tien hoor!’ Waar eerst nog 95 procent van de bezoekers uit Flevoland kwam, komen ze nu uit alle delen van het land naar Flevoland voor Polderfest.
Het Polderfest, dat ieder jaar op een ander erf plaatsvond, groeide dus uit tot een serieus event. ‘Er kan hier in Flevoland veel, maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is. De eisen zijn hoog en dat is prima, want daardoor zet je wel iets goeds neer’, zegt Mark. ‘We hielden eerder altijd een feest bij een van ons in de schuur en daar had je weinig voor nodig. De eerste keer op onze huidige locatie moesten we een tent huren, het terrein afzetten, een veiligheidsplan hebben… er kwam veel op ons af.’
Kwestie van schouders eronder zetten, vinden de vrienden. ‘We beginnen op een leeg grasveld en eindigen daar ook. Vier dagen keihard werken voor zes uurtjes feest, maar dat is het meer dan waard’, vertellen ze. ‘We leven er het hele jaar naar toe en als je dan uiteindelijk de hele tent op en neer ziet gaan, dan is dat natuurlijk prachtig. Daar doen we het voor!’
Stiekem dromen de vrienden van een nog groter event. Mét camping, want een beetje festival duurt tegenwoordig meerdere dagen. Met optredens van artiesten als rapper Kraantje Pappie en Kris Kross Amsterdam. Het kan, zeggen ze. Juist op de bodem van de voormalige Zuiderzee. ‘We groeien mee met de ruimte in Dronten.’
